


تصنیف یک بازیکن کوچک، فیلمی معمایی، درام و هیجانانگیز به کارگردانی ادوارد برگر (Edward Berger) است. یک قمارباز حرفهای به نام لرد دویل (با بازی کالین فارل) پس از اینکه گذشته و بدهیهایش گریبانش را میگیرد، تصمیم میگیرد در ماکائو پنهان شود. اما در این میان، ناگهان کمکی غیبی از طرف دائو مینگ مرموز به او پیشنهاد میشود، زنی که خود رازهای پنهانی دارد و ممکن است کلید نجات او باشد …
باکس دانلود
پخش آنلاین تنها با مرورگر کروم Chrome امکان پذیر است.
خطای 503: هنگام دانلود حتما فیلترشکن را خاموش نمایید.
زیرنویس فارسی چسبیده بدون حذفیات
نظر تو چیه؟
واسه ارسال نظر وارد شو یا ثبتنام کن
فیلم روانشناختی بود و میشه توی همه ضمینه های زندگی تعمیم دادش. اعتیاد به هرچیزی میتونه نابودت کنه و برای نجات دیر نیست فقط باید باور داشته باشی.
وقتی رایلی یا همون لرد دویل میگه یک لرد هیچوقت زیر قولش نمیزنه. با اینکه برد نبود اما فکر میکرد تنها چیزی که یک لرد رو از بقیه متمایز میکنه همین یک خصیصه هست.
درود بر همگی
شبیه فیلم های اصغر فرهادی هست که پایان رو باید حدس بزنید . چون جمع بندی نداره
90 درصد افراد معولی مثل من که این فیلم رو میبینن ، آخرش به خودشون میگن … خب چی شد ؟
حقیقا من عمق داستان رو زیاد درک نکردم .
برای من جالب نبود .
قسمت کامنتا جوری شده دیگه نمیشه تشخیص داد طرفیک ترول حرفه ایه یا تحت نظر پزشک کامنتشو اینجا مینویسه. خیلی ترسناک شده
منتظر دوبله هستم. اونایی که دوبله دوست ندارن بدونن ایران در کل جهان دوم است تو دوبله کردن.
جلوههای بصری عالی با فیلمنامهای متوسط
جلوههای بصری جسورانه و رنگارنگ «وس اندرسونی» و بازی قابل قبول کالین فارل که به دلیل فیلمنامه و کارگردانی متوسط ناامید شده است. داستان، در ظاهر، اگر نگوییم کلیشهای، جذاب است: یک قمارباز حرفهای به ماکائو میرود و… (البته) بیشتر قمار میکند تا از بدهیهای گذشتهاش که مدام دنبالش میکنند فرار کند.
با این ترتیب، فکر میکنید کارگردان، ادوارد برگر، سعی میکند از کلیشه اخلاقی آشکار – اینکه قمار بد است و زندگی شما را نابود میکند – اجتناب کند. اما از طرف دیگر، این یک فیلم با بودجه نتفلیکس است، پس چه انتظاری داشتم؟ انصافاً، برگر سعی کرد با روایت «کارناوال ارواح» آن را با برخی مضامین عرفانی جذاب کند، اما مسئله برای من این است که او به اندازه کافی به عرفان (یا نمادین) تکیه نکرد. او آنقدر عاشق ساختن صحنهها و نماهای زیبا بود که طرح داستان را فراموش کرد. یا بهتر است بگوییم، او محتاطانه عمل کرد و تقریباً از کلیشههای معمول فیلمهای مربوط به قمار استفاده کرد. نمیخواهم داستان را لو بدهم (و نمیدهم)، اما صحنه آخر (قبل از تیتراژ) آنقدر از نظر روایی احمقانه است که انگار برگر اصلاً به شخصیتهایش اهمیت نمیدهد. چرا شخصیت کالین فارل (لرد دویل) باید ناگهان به خودش بیاید، حتی اگر کاملاً برخلاف شخصیتش باشد؟
جواب واقعاً ساده است: طرح داستان از یک روایت بسیار کلیشهای «نتفیکس» پیروی میکند که در آن سعی میکند همه را راضی کند. اما فقط به مخرج مشترک راضی است و واقعاً از ریسک کردن میترسد.
حیف است، چون ماکائو از نظر بصری، با خیابانهای بارانی با نور نئون و اتاقها و کازینوهای رنگارنگش، بسیار زیبا به نظر میرسد. کاملاً واضح است که برگر زمان زیادی را صرف توجه به جزئیات کوچک در هر نمای اصلی کرده است. نحوه انتقال دما و رطوبت از طریق رنگ قابل تحسین است، اما با این همه وسواس به تصویر، طرح داستان را از گوشت و پوستش جدا کرده و ما را در حال جویدن استخوانها رها کرده است.
بازی فارل بهطورکلی خوب است، هرچند گاهی اوقات سنگین و بیروح نباشد، و گمان میکنم این دستور کارگردان باشد، زیرا این بازیگر قادر به اجراهای بسیار آرامتری است. برگر اجازه نمیدهد ظرافت زیادی در صحنههای متوالی وجود داشته باشد – بالاخره نتفلیکس است، اگر مسائل را در اسرع وقت توضیح ندهید و تنش را آزاد نکنید، کاربران حوصلهشان سر میرود و کلیک میکنند و “میزان ماندگاری” شما را کاهش میدهند.
اعتراف میکنم، اینجا بدبین هستم، اما فکر میکنم نکتهای دارم. همین کارگردان، گروه فیلمبرداری و بازیگران میتوانستند کار بهتری انجام دهند اگر آن را برای نتفلیکس نمیساختند، واقعاً به این اعتقاد دارم. ممکن است آرزو باشد، و شاید تغییر زیادی نمیکرد، اما نتوانستم جلوی خودم را بگیرم و متوجه چند مضمون کلیشهای که در سایر فیلمهای تولید نتفلیکس دیدهام، نشوم. من آن را در سینما دیدم و به نظر میرسید که در اقلیت هستم – با توجه به میزان کف زدنها هنگام نمایش تیتراژ، به نظر میرسید اکثر مردم از آن لذت بردهاند.
و با این حال من اینجا هستم، یک مرد ۳۲ ساله که هنوز هم سعی میکنم این ایده را مطرح کنم که لذت بردن به خودی خود برای عالی کردن یک فیلم کافی نیست. البته، در صورتی که کارگردان میخواسته اثر هنری خلق کند، و بر اساس سبکی که انتخاب کرده، مشخصاً میخواسته اثر هنری خلق کند. اما در نهایت فقط یک فیلم سرگرمکننده دیگر از نتفلیکس با کمی چاشنی هنری ساخته است.
در ابتدای نقد اشاره کردم که فیلم جلوههای بصری «وس اندرسونی» دارد. خب، همینطور است، و این بهترین تعریفی است که میتوانم بکنم. بقیهاش کاملاً سطحی است و قطعاً «هتل بزرگ بوداپست» نیست
شرمنده الفرد هیچکاک تکرار نمیشه شما بیننده هم به زور حساب میشی چه برسه به نقد و منتقد ! کپی پیست کردن هم دیگه انقد فلکس کردن نداره
تحلیلت از فیلم بسیار زیبا، موشکافانه و صادقانه بود!
به سهم خودم سپاسگزارم.
هومن جان، به جان جدت اکثر ما به هوش مصنوعی در سطح شما دسترسی داریم و میتونیم اینارو خودمون هم ازش بپرسیم. اینکه میای پای هر فیلم جواب هوش مصنوعی رو کپی میکنی نه کمک خاصی به مخاطب میکنه و نه شما رو به درجات والا میرسونه
حداقل مینوشتی منبع رو مینوشتی و اینکه نظر کدوم منتقد مطرح بود که اینجا بچه ها میشناسن و دنبالش میکنن و نظرش براشون مهمه.
نمیفهمم بخدا اینجا چرا همه میخوان با دوتا کلمه ادای منتقد رو در بیارن. نهایتن در دو خط نظرتو به عنوان یک بیننده که هستی به عنوان خودتون بنویسید، خودتون باشید، اینجا کسی شما رو قضاوت نمیکنه بخدا. فضا سازی، رواین های چند وجهی، روایتگونه، فیلمنامه،جلوه های بصری، شخصیت پردازی و….
ولمون کنید.سوشال مدیا باعث شده همه بخوان خودشون نباشن. به قول بنده خدا مگه خودتون چشه. خودتون باشید فقط. بگید صحنه های اکشن، از داستان چیزی نفهمیدم، خوب بود، من و یاد فلان فیلم انداخت و…
اینجا روتن توماتو، متاکریتیک، فیلم کامنت و فلان بهمان نیست. اینجا نظر مخاطب عام هست. بخواییم نقد بخونیم از یک منتقد معتبر میخونیم.
سلام
لطفا فیلم queen of the damned 2002 رو در سایت قرار بدین
لطفا اگه کسی دیده بگه چجوری بوده
بد نیست
دادا وقتی بازیگر مطرح داره بایذ دان بزنی
هم درست هم غلط.
میشه گفت اگه به کارنامه بازیگر نگاه بندازیم تا یه حدودی میشه متوجه شد که انتخاب هاش چطوره بوده. اما همیشه هم درست نیست و زیاد بوده بازیگر های درجه یک که نامزد یا برنده جایزه تمشک طلایی شدن. توی بازیگر های زن میشه به جنیفر لوپز،میلا کونیس، داکوتا جانسون، آنا د آرمس،لی دی گاگا، شالیز ترون، میلا یوویچ، جنیفر آنیستون و مگان فاکس و مدونا با ۱۵ بار نامزدی رتبه اول رو داره. و بازیگرهای مرد مثل آلپاچینو،تام کروز،شان پن، مایکل داگلاس، آدام سندلر و کیانو ریوز اسم برد. سیلوستر استالونه هم با ۳۰ بار رکوردار هست. جالب اینه که خود کالین فارل سال ۲۰۰۴ برای بازی توی فیلم اسکندر نامزد بدترین بازیگر نقش اول مرد شد. سال ۲۰۲۲ جایزه نجات دهنده تمشک طلایی رو برد. بازیگرهایی که برنده یا نامزد تمشک طلایی میشن اما بعدا بازی های خوبی انجام میدن این جایزه رو بهشون میدن سیلوستر استالونه هم این جایزه رو داره.
در مجموع میشه گفت اکثر وقت ها فقط بخاطر دیدن هنرپیشه مورد نظر فیلم انتخاب میکنیم، برای همین موضوع هست که دستمزد بازیگر های معروف بیشتره.